က်မေမွွ်ာ္လင္ ့မိတဲ ့ေကာင္ေလး

အဲေကာင္ေလးေပါ ့..... က်မသိေနတာၾကာျပီ
က်မလာတိုင္း........ သူေငးၾကည္ ့ေနတာ၂ႏွစ္နီးပါးရွိလုျပီ
တခါတေလအေပါင္းအသင္းေတြနဲ ့.. တခါတေလတစ္ေယာက္ထဲ
က်မသိခ်င္လိုက္တာ.. သူဘ၀ကိုျဖတ္သန္းပံု သူ ့ရင္ထဲမွာဘာေတြရွိေနမလဲ
တကယ္ပါ.. က်မသိခ်င္ေနတာအေတာ္ၾကာေနျပီ
သူ က်မကိုသက္ရွိလူသားတစ္ဦးလို ့ေရာထင္ရဲ ႔လားလို ့.... က်မသိခ်င္ေနခဲ့တာ
က်မ မၾကည့္ေပမဲ့ က်မရဲ ႔မ်က္လံုးေထာင့္မွာလာထင္တဲ ့
ကတီၲပါနီညိဳေရာင္နဲ ့ ေျခေထာက္ေလးတစ္စံုကို.............။
သူ က်မအနားကျဖတ္သြားတဲ ့အခါတိုင္း က်မရင္ေတြေႏြးကနဲ...။
က်မ သူ႔ မ်က္၀န္းေတြကို တေမ့တေမာ ေငးၾကည့္ရင္း အေျဖရွာခ်င္မိတယ္။
က်မသူကိုခ်စ္ေနျပီလား....... ဒီလိုနဲ ့က်မတို ့အခ်ိန္ေတြကုန္ဆံုးရေတာ့မွာလား
က်မစိတ္ကူးေတြမွာ.. သူ႕ပခံုးကိုမွီႏြဲ ့ျပီးလမ္းေလ်ာက္ၾကည္႕ဖူးတယ္
တစ္ခါမွမရဖူးတဲ ့ၾကည္ႏူးမွဳေတြ က်မအေတြးထဲမွာ ရခဲ ့တယ္
တေလာကလံုးမွာရွိတဲ ့အခြင့္အေရးေတြစုျပီး..က်မနဲ ့ေကာင္ေလးခ်စ္သူျဖစ္ခြင့္ ရခ်င္တယ္ ။
တစ္ေန ့ေပါ့....အဲဒီေန ့အေ၀းကသာ က်မၾကည့္ရဲခဲ႕တဲ ့ေကာင္ေလးရဲ ့အရိပ္ကိုျမင္ေနရျပီ
ခါတိုင္းနဲ ့မတူတဲ ့ေကာင္ေလးလက္ထဲမွာ က်မသိပ္ခ်စ္တဲ ့ႏွင္းဆီေတြတစ္ေပြ ့တစ္ပိုက္နဲ ့
က်မဆုေတာင္းေတြျပည္႕ခဲ ့ျပီ..... ေပ်ာ္ရႊင္မွဳနဲ ့ရင္ထဲကသတၲိေတြ အခ်စ္စြမ္းအားနဲ ့
တြန္းပို ့တာေၾကာင့္ ေကာင္ေလးအနားကိုက်မေရာက္ခဲ ့တယ္...............။
ေကာင္ေလးရယ္.........က်မတို ့ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္သူျဖစ္ခြင္ ့ကို..
လွပတဲ ့ႏွင္းဆီေတြက ကူညီပါလိမ့္မယ္..........။
က်မရဲ ႔ရင္ထဲကစကားသံေတြအဆံုးမွာေတာ့
က်မရယ္ ႏွင္းဆီေရာင္စံုေတြရယ္ပဲ........ က်န္ေနခဲ့ေတာ့တယ္။
ႏွင္းဆီေရာင္စံုေတြအတြက္ ေကာင္ေလးကို ေပးလိုက္ရတဲ့
က်မ ရင္ထဲကႏွလံုးသားတစ္စံု ဆိုတာကို...ကတီၲပါနီညိဳေရာင္ဖိနပ္ေလး အျမဲစီးတတ္တဲ့..
အဲဒီေကာင္ေလးကို လမ္းမွာေတြ ့ရင္ေျပာျပေပးပါေနာ္..................။
မမ

မျမင္နဳိင္ေသာ ....

ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္တစ္ခုမွာေပါ႕....။ က်မတို ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဦးေလးျခံကို ကူညီမယ္ ဆိုျပီး ေသာင္းက်န္းၾကတာ တရားလြန္ .... ။ ဦးေလးျခံက ေမွာ္ဘီကထြက္ရင္ တိုက္ၾကီး ၊ ဥကၠံ လို႔ေခၚတဲ့ျမိဳ ့ေလးပါပဲ.... ။ က်မတို ့ေမာင္ႏွမ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုျပီး သြားၾက တယ္.. ။ ေခါင္းစဥ္က " လုပ္အားေပး " တဲ့....။

က်မတို႕ ဦးေလးက မတရားခ်မ္းသာတယ္... ။ အဲဒီ ဦးေလးပိုင္တဲ႕ ျခံထဲမွာ စိန္တစ္လံုးသရက္ ၊ မာလကာ စသျဖင္႕ သီးပင္စားပင္အစံုပါပဲ.. ။ ေမြးျမဴေရးငါးကန္ဆိုတာ အၾကီးၾကီး ပါပဲ ။ ငါးေတြဆုိ ခ်က္ျခင္းမွ်ား ၊ ခ်က္ျခင္း ေၾကာ္ ေလွာ္ခ်က္ျပဳတ္ဘို ့ ဂက္(စ္)မီးဖို အားလံုး အကုန္အဆင့္သင့္ပါပဲ ။ ဦးေလးေနတဲ့၂ထပ္တိုက္ေလးထဲမွာ နားေနဖို ့ အဲကြန္း ၊ တယ္လီဖုန္း(ဆက္သြယ္ေရးရံုး ကတစ္ဆင့္ေခၚရတာ) အကုန္ရွိတယ္။
ငါးကန္ေဖၚရင္လည္း က်မတို ့လုပ္အားေပးအေၾကာင္းျပျပီး သြားတာပါပဲ။က်မတို ့အေပ်ာ္ဆံုးက ေကာက္စိုက္ခ်ိန္ရယ္.. ေကာက္ရိတ္ခ်ိန္ရယ္ ။ က်မအခုေရးမွာက ေကာက္ရိတ္ခ်ိန္ေလ ။စုုစုပါင္းျခံအက်ယ္က ၁၅ဧကရွိတယ ္ ။ လယ္အက်ယ္ေတာ့ က်မ မမွတ္မိေတာ ့ဘူး ။ေကာက္ကိုတစ္ေန ့ထဲအျပီးစိုက္တာ ထင္တယ္ ။ တစ္ခါမွေတာ့ ညမအိပ္ဖူးခဲ႕ဘူးေလ ။
ေကာက္စိုက္ဖုိ႕ အတြက္ ေန ့စားလူေတြ ေခၚရတယ္ ....။ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္က တက္လာၾကတာ မနညး္ဘူးရွင္ ။ အ
မ်ားၾကီးပဲ...ေလာ္စပီကာနဲ ့သီခ်င္းဖြင့္တယ္.....။

ဦးေလးက လက္ရွိ ရန္ကုန္ျမိဳ ့ရဲ ့အထင္ကရလူခ်မ္းသာတစ္ဦးပါပဲ ။
ဒီျခံေလးကသူ ့ရဲ ့ဇာတိျမိဳ ့ေလးက အေပါင္းအသင္းေတြနဲ ့ အဆက္အသြယ္ျပတ္မွာ စိုးတာရယ္ ၊အသက္ၾကီးလာေတာ ့ နားနားေနေန ဆန္းေဒးမွာ အနားယူဘို ့အတြက္ရယ္ သူေခါင္းခ်ခ်င္တဲ့
ေနရာေလးလို ့လဲ အျမဲေျပာတတ္တယ္ ။ ဦးေလးျခံကို၀င္ဖို ့..ကိုယ္ပိုင္ေျမနီလမ္းေလးရွိတယ္ ။ကတၱရာခင္းမယ္ေျပာေျပာေနတာ ခုေလာက္ဆို ခင္းျပီးေလာက္ျပီ ထင္တယ္။

အဲဒီလမ္းေလးထဲ ၀င္ျပီဆိုတာနဲ ့ က်မတို႕တေတြ သီခ်င္းေတြဆိုၾကတယ္ ။ လမ္ေဘး၀ဲယာတေလ်ာက္လံုး
တန္ဖိုးၾကီးသစ္ပင္ေတြနဲ ့အလွဆင္ ထားတယ္ ။ တန္ဖိုးၾကီးပန္းအိုးေတြဆိုတာ သူေနရာနဲ ့သူေပါ႕ ...ကဗ်ာဆန္ျပီး အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္ ။က်မေတာ့ ကားေပၚကဆင္းတာနဲ ့ဦးေလးေမြးထားတဲ ့ႏြားၾကီး ႏွစ္ေကာင္ဆီကို ေျပးတာပဲ ။ ဦးေလးက သားၾကီး ၊ သားငယ္ လို႕ ေခၚတယ္ ။ က်မက ေမာင္ၾကီး ၊ ေမာင္ငယ္လို႕ ေခၚတယ္ ။ တစ္ေလာကလံုးမွာ အလွဆံုးဆိုတဲ ့ႏြားေတြထက္ ပိုလွတယ ္၀ျဖီး ေနတာပဲ ။ ေကာင္းေပ ့ဆိုတာေတြေကြ်းတယ္ ၊ ေရခ်ိဳးေပးတယ္ ၊ညဘက္ဆို ျခင္ေထာင္နဲ ့ သိပ္တယ္ ။ သူတို႕ကို ဦးေလးက သိပ္ခ်စ္တယ္ေလ..................။

ငါးကန္ေတြရွိတယ္ ။ ဇလားဗီးယား ၊ ေရႊ၀ါငါးၾကင္း ၊ ငါးတန္ ၊ ငါးျမစ္ခ်င္း စသျဖင္႕ေပါ႕ .... အမ်ားၾကီး ေမြးထားတယ္ ။ငါးစာေကြ်းခ်ိန္ဆို က်မတို ့ လု ေကြ်းၾကတယ္ ။ ရုံးပတီသီးေတြ ခူး... မီးဖုတ္စားၾကတယ္... ။ တကယ္ပါ..အရမ္းကိုေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ ့ေန ့ရက္ေတြပါပဲ....။
ေကာက္ရိတ္မဲ ့ေန ့ဆို ထမင္းခ်က္တဲ့အေဒၚၾကီးေတြအဖြဲ႕ တစ္ဖြဲ ့ရွိတယ္ ။ မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီေန ့က ဘဲဥခ်ဥ္ရည္ဆီပ်ံ ၊ သီးစံုပဲကုလားဟင္း ၊ ငါးပိရည္တို ့စရာအစံု..... က်မအၾကဳိက္ဆံုးက ျခံထဲမွာရွိတဲ ့ငွက္ေပ်ာျခံက ငွက္ေပ်ာဖူးကိုေလးစိတ္ ...စိပ္ျပီး မန္က်ီးႏွစ္နဲ ့ ျပဳတ္ထားတဲ ့.တို ့စရာ ။ တုိ႕စရာေတြ ထဲမွာ က်မအၾကိဳက္ဆံုးေပါ့.......။ထမင္းစားခ်ိန္မွာ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ထိုင္ခိုင္းျပီး ငွက္ေပ်ာဖက္ေတြခင္းေကြ်းတာ ။ ေကာင္မေလးေတြ ၊ ေကာင္ေလးေတြ ၊အေဒၚၾကီးေတြ ၊ ဦးေလးၾကီးေတြ အရြယ္စံုေပါ့ ။ က်မတို ့က ဟင္းေတြလိုက္ထည္႕ ေပးတယ္ေလ ။ အကုန္တန္းစီျပီး ထိုင္ၾက ရတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လူတစ္ေယာက္ ၊ က်မစိတ္ထင္ အသက္ ၂၅ ေလာက္ရွိျပီထင္တယ္ ။ ဘာမွမထူးျခားဘူး ၊ေန ့စားေကာက္လာရိတ္သူတစ္ဦးလို ပါပဲ ။ သူမ်ားေတြလို အဆင္တူ ၊ အေသြးတူပဲ ။ခေမာက္ေဆာင္းထားတယ္ ။ ထူးျခားတာက အားလံုးကသူ႕ကိုဆရာ ၊ ဆရာနဲ ့ ေခၚၾကတာပဲ ...... ။အေဒၚၾကီးေတြက ဆရာေလးတဲ ့ ၊ ကေလးေတြက ဆရာတဲ ့........................။

က်မ...စပ္စုခ်က္ကို သိတယ္ေနာ္ ။ အဲလူကို ဟင္းထည္႕ေပးရင္း အစ္ကို ့ကို သူတို ့က ဘာလို ့ဆရာလို႕
ေခၚတာလဲလို ့ေမးၾကည္႕ေတာ့ ထမင္းကိုငံု႕ စားတယ္ ။ သီခ်င္းသံေတြၾကားမွာ ဆူညံေနလို႕ မၾကားဘူးထင္ျပီး ... ထပ္ေမးတယ္မိတယ္ ။တမင္တကာ က်မကို မေျဖတာ... က်မသိတာေပါ ့ ။ ရုတ္တရက္ ရင္ထဲမွာ မေက်နပ္ဘူးရွင္ ။က်မ..မတ္တပ္ရပ္ျပီး အားလံုးၾကားေလာက္တဲ့ အသံနဲ ့... " ဒီကအစ္ကိုကဘာဆရာလဲရွင္ ့ ၊ေဗဒင္ဆရာဆို တြက္ခ်င္ လို ့ပါ...ဥာဏ္ပူေဇာ္ခ..ေကာင္းေကာင္း ေပးပါမယ္ " လို ့ ။ က်မအသံဆံုးေတာ ့..အားလံုးဝိုင္းရယ္ၾကတယ္ ။ လက္ရွိအေနအထားအရ က်မက ေရႊမင္းသမီးေလးေလ ..ေနာ ......။

ခပ္ငယ္ငယ္ကေလးေတြက..က်ေနာ္္တို ့ဆရာတဲ့...... ၊ လူၾကီးေတြက ရြာကေက်ာင္းဆရာတဲ့က်မရင္ထဲ ဘယ္ေနရာမွန္းမသိတဲ့ေနရာက.....စူးေအာင့္လာတယ္..... ။
က်မစိတ္ထင္..ဆရာလို ့အေခၚခံရတဲ့အကိုရဲ့ေခါင္းက ေအာက္ကိုပုိ ပိုျပီး ငံု႕..ငံု႕ဝင္ သြားသလိုပဲ ။ က်မလက္ထဲက ဟင္းခပ္တဲ ့ဇြန္းကိုေနရာမွာ ခ်ျပီး......ငွက္ေပ်ာပင္တန္းနားက ဒန္းေပၚမွာထိုင္ရင္း......ဘာကိုမွန္းမသိ ၀မ္းနည္း ေနခဲ ့တယ္ ။က်မ..အေတြးေတြထဲမွာ..အျဖဴ အစိမ္းနဲ ့ မူလတန္းေက်ာင္းသားေလး.... ၊ အလယ္တန္းေက်ာင္း....၊ အထက္တန္းေက်ာင္းဆိုတာကို ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ၊ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ေတြကိုျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ၊ဘြဲ႕ရပညာတတ္တစ္ေယာက္က... ဘာလို ့မ်ား က်မဦးေလးအေပ်ာ္စိုက္တဲ ့လယ္မွာ...ေန ့စားလာလုပ္ရတာလဲ ၊ တပည္ ့ေတြနဲ ့အတူလုပ္ရတာလဲ ၊ က်မတို႕ဦးေလးေပးတဲ ့ တစ္ေန ့၁၀၀ လား ၊ ၅၀၀လားမမွတ္မိေတာ့ဘူး....အဲဒီေငြရယ္ ၊ က်မတို ့ေ၀တဲ ့ ပုဆိုးတစ္ကြင္း ၊ လံုခ်ည္တစ္ကြင္းစီရယ္ ၊ဘယ္အရာေတြက ရြာ ့ဂုဏ္ေဆာင္... အလယ္တန္းျပဆရာေလးကို.... ေန ့စားေကာက္ရိတ္သူ ျဖစ္ေစခဲ႕တာလဲက်မလို.. ၉တန္းေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ရဲ ့.. ေျပာင္ေလွာင္မွဳကို ဘာေၾကာင့္ ေခါင္းငံု႕ ခံခဲ့ရတာလဲ.............။
ကံ..ကံ၏ အက်ိဳးဆိုတာကို ေရေရလည္လည္မသိေသးတဲ့ ၉တန္းေက်ာင္းသူက်မ.....ရွက္ရြံ႕ေၾကကြဲစြာ ရွဳိက္ငိုျပီးတဲ ့ ေနာက္မွာေတာ့.....................။

မိုးေကာင္းကင္ကိုေမာ့ၾကည့္ရင္း .........က်မတို ့အားလံုးအတြက္...တရားမွ်တမွဳ တစ္ခုကိုပဲ ေပးသနားပါလို ့ တတြတ္တြတ္ ေတာင္းဆိုေနခဲ ့မိတယ္။ဥကၠံျမိဳ ့ေလးမွာေနတဲ့သူတိုင္း က်မဦးေလးနဲ ့အတူ ..အဲဒီျခံအေၾကာင္း ၊ ေကာက္ရိတ္ပြဲအေၾကာင္း သိၾကမွာပါ ။အဲဒီ ေက်ာင္းဆရာအစ္ကို ..ကိုဒီေနရာကေန ေတာင္းပန္ပါတယ္....။
ေလာကရဲ႕ဒဏ္ ၊ ေလာကဓံ ဆိုတာကို ခုေတာ့ျဖင့္ က်မလည္း သိခဲ႕ရပါျပီေလ .......။
မမ

မမတို႕ ေမာင္ႏွမေတြ

နတ္ပဲြျပီးတဲ့ေနာက္ က်မတို ့ညီအမေတြၾကား သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ ေခတ္စားခဲ့တာၾကတာ
မင္းညီမင္းသား အသံုးအႏံွဳးေတြပဲ.. မၾကီးကို ပထမအမေတာ္... ျပီး ဒုတိယ... တတိယ.. အမေတာ္လို ့ျပင္ေခၚခဲ့ၾကတယ္..
သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာလဲ..ေတြ ့တာနဲ ့..အေဆြေတာ္ က်န္းခံ့သာလို ့မာပါစ..လို ့ႏွဳတ္ဆက္ၾကတယ္...
ဖုန္းကိုင္ရင္ေတာင္.. သံေတာ္ဦးတင္ေစလို ့..ေျပာင္းလဲလာၾကတာ...
တစ္ကယ္ေတာ့ ေခာတ္တစ္ေခာတ္ကို အလည္ေရာက္ခဲ့သလိုမ်ိဳး..
စျမံဳ႕ျပန္လို ့မျပီးႏိုင္တာ.. အညာ ကႏြားေတြထက္ ပိုမယ္ထင္တာပဲ..........
က်မတို ့ေမာင္ႏွမေတြ တစ္ေနရာရာမွာစုမိရင္.. သူငယ္ခ်င္းေတြ တစ္ဆိုင္ဆိုင္မွာ တစ္ခုခုမွာလို ့စားဖုိ႕ ့ေစာင့္ေနရင္ျဖစ္ျဖစ္..
တူေတြ ဇြန္းေတြ ခက္ရင္းေတြ.. ေခါက္ျပီး.. ဆီမီးထိန္...ထိန္..ထိန္ သာ..........တဲ့....ည..
(ကိုၾကီးေက်ာ္သီခ်င္း.. နတ္ကေတာ္ေတြဆိုတာ)... ကိုျပိဳင္တူဆိုၾကတာပဲ..........
အဲလိုနဲ ့တစ္ေန ့....... က်မတို ့ကိုးကြယ္တဲ့ ဆရာေတာ္ၾကီးက... ခရီးသြားရာကျပန္ေရာက္လို ့
ဧည့္သည္ရွင္းတဲ့အခ်ိန္ ဒကာရင္းေတြကို လာေတြ ့ဘို ့ေခၚတယ္...... အေမကက်မတို ့ညီအမေတြကိုလႊတ္တယ္
အေမက ဘာျဖစ္ျဖစ္ ေလးေယာက္ျပိဳင္တူဆိုယံုတယ္........... တစ္ေယာက္ခ်င္းစီဆိုသိပ္မယံုဘူး.......
မိုးကရြာခါနီးေနျပီ... ဒါေပမဲ့နီးတယ္... ည..၁၁..နာရီေလာက္ရွိမယ္.. အိမ္ကထြက္လာေတာ့အေကာင္း
စက္မႈ-၁-ေရွ ႔ၾကေတာ့ ကားကထိုးရပ္သြားေရာ...... မိုးကခ်တာသဲသဲမဲမဲ.......
ဆရာေတာ္ၾကီးဆီ ဖုန္းဆက္ျပီး လွ၀င္းၾကီး၀ပ္ေရွာ့က လူကိုလွမ္းေခၚတယ္..........
ေနာက္က်မက တကၠစီတားတယ္........... အဲဒီမွာက်မအၾကံတစ္ခုရတာနဲ ့...........
အကုန္ပုန္းေနၾက တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုတို ့ က်ပ္ၾကရေအာင္ဆိုေတာ့
မၾကီးကလြဲလို ့အားလံုးကအိုေကပဲ.. မၾကီးကအရီသန္တယ္.. ဟန္မေဆာင္တတ္ဘူး..
အစ္တာနဲ ့အကုန္ေပၚတယ္တယ္ ဒါေပမဲ့ေနာက္လိုက္..
ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ က်မတို ့တားတာနဲ ့ေျပာင္းျပန္တကၠစီတစ္စီး လာတယ္ ေျမာက္ဥကၠလာဘက္ကေပါ ့..
ဂငယ္ေကြ ျပီး့ ကားေနာက္ျမီးျခင္း ယွဥ္ရပ္လာတယ္
မိုး ေရာ ေလေရာခ်တာ လူတစ္ကိုယ္လံုးလဲ စိုရႊဲေနတယ္................
ဂရုဏာသက္တဲ ့ေလသံနဲ ့က်မကိုသမီးဘယ္လဲတဲ့........ က်မစိတ္ညစ္သြားတာေတာ့အမွန္ပဲ..
ရိုးရိုးေအးေအး... ဦးေလးအရြယ္ ဒါေပမဲ့..မမ..ေလေနာ္..ဒီနားေလးတင္ပါ..
ဒါေပမဲ့ ဦးေလးေၾကာက္တတ္လားဆိုေတာ့... ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ ့...
ဘာကိုလဲ.. မေၾကာက္တတ္ပါဘူးတဲ့..........
သံုးခါေလာက္ထပ္ေမးတယ္... က်မကိုကူညီပါ.. ဒီအနားေလးတင္ သြားမွာပါဆိုေတာ့
တက္တက္တဲ့......... က်မလဲအမေတြၾကားေအာင္....
အမေတာ္တို ့ၾကြၾကပါ.. ၾကြၾကပါဆိုေတာ့....
တက္ကစီေပၚသံုးေယာက္ေျပးတက္တာ အလုအယက္ပဲ.. တကယ့္ တေစၧသရဲေတြလိုပဲ........
ကားဆိုတာယိုင္ထို းသြားတာပဲ
အဓိက က မိုးစိုမွာေၾကာက္ၾကတာေလ.... စက္မႈ(၁) ေရွ႕ကေမွာင္တယ္ မယံုရင္သြားၾကည္ ့....
မိုးသည္းသည္းညေမွာင္ေမွာင္.. မိန္းကေလးေလးေယာက္.. ေျပာပံုဆိုပံုေတြနဲ ့စဥ္းစားၾကည္ ့
ကားေပၚေရာက္ေတာ့ တူမၾကီး ဦးေလးၾကက္သီးေတြေတာင္ထတယ္တဲ့....
ဘာမွမျဖစ္ဘူးဦးေလး က်မကလူအစစ္ပါဆိုေတာ့...........
ဗုေဒါၶ.. သူတို ့ကေရာတဲ့.......... မေမးပါနဲ႕ဦးေလးရယ္
သူေတာ္ေကာင္းေတြပါ......... ဆရာေတာ္ၾကီးဆီ လွဴခ်င္လို ့ကူညီရတာပါဆိုေတာ့......
ငါ့တူမရယ္ ဦးေလးေတာ့မယံုႏိူင္ေအာင္ပဲတဲ့........
အဲဒီအခ်ိန္ အမလတ္အေၾကာင္း နဲနဲေျပာခ်င္တယ္
အလွအရမ္းၾကိဳက္တယ္.. ဘယ္ေရာက္ေရာက္ မွန္ထုတ္ၾကည့္တတ္တယ္...
ေရေမႊးအျမဲပါတယ္ တစ္နာရီတစ္ခါေလာက္ ဆြတ္တတ္တယ္........
က်မက ဦးေလးရယ္ မေကာင္းဆိုး၀ါးဆို အပုတ္နံ ့ရမွာေပါ့..
အမေတာ္ေတြက ေမြးၾကိဳင္ေနတာ.. သူေတာ္ေကာင္းေတြဆိုတာယံုပါ.. ဆိုေတာ့....
အမလတ္က သူ ့ပါတဲ့ေရေမြးထုတ္ျပီးျဖန္းတာ တရွဴးရွဴးနဲ ့...
ဦးေလးၾကီးက စိတ္၀င္စားေနလို ့မသိတာ
က်မက ေနာက္လွည့္ျပီး မ်က္ေစာင္းထိုးရတယ္.........
ဦးေလး ဘယ္သူမွမေျပာနဲ ့နဂါးျပည္ကနဂါးမင္းၾကီးရဲ ့
သမီးေတာ္သံုးပါး သူတို ့တည္ထားတဲ့ဘုရားကို ဖူးရင္း
ဆရာေတာ္ၾကီးကို လွဴဖုိ႕လာၾကတာ လို ့ေျပာရင္း
ကန္ရိပ္သာလမ္းထဲက ိုခ်ိဳး၀င္ခိုင္းတယ္ ေမွာင္တယ္လူျပတ္တယ္.. ေျခာက္ျခားစရာ....
အဲဒီလမ္းတည့္တည့္ေမာင္းျပီး ဘယ္ခ်ိဳး၀င္မွ ေက်ာင္း၀င္းထဲကိုေရာက္မွာ..
အ၀င္အ၀မွာနဂါး ရံုဘုရားၾကီးအၾကီးၾကီးရွိတယ္..... ေစတီၾကီးကလဲ အၾကီးၾကီး...
မိုးေတြရြာေတာ့အပင္ၾကီးေတြနဲ့ တကယ့္ေျခာက္ျခားစရာပဲ........ ေနာက္ ေက်ာင္းေရွ႕မွာမရပ္ပဲ
ေက်ာင္းကိုပတ္ျပီး ေက်ာင္းေနာက္မွာ ကားရပ္ခိုင္းတယ္.... အင္းယားကန္စပ္ေပါ ့..
တူမေရွ ႕မွာဘာလို႔ မရပ္တာလဲတဲ့ သူတို ့ကလူမွမဟုတ္တာ... အင္းယားကန္ကိုဆင္းျပီး..
သူတို ့လူေတြေခၚျပီး အမွ်ယူဘို ့ေျပာရမယ္... ဦးေလးရဲ ့ဆိုေတာ့ဇေ၀ဇ၀ါနဲ ့.. ေအာ္... ဟုတ္လားတဲ့
ဦးေလးဘာေျပာခ်င္လဲဆိုေတာ့... ထီေပါက္ခ်င္တယ္တဲ့.....
နဂါးမင္းနဲ ့... ညီအမေလးေယာက္အတိတ္ယူထိုးေပါ ့ဆိုေတာ့..........
ဟုတ္တယ္ .. ဟုတ္တယ္.. ထို းမယ္တဲ့
အမလတ္က ေနာက္ကေန က်မပခံုးပုတ္ျပီး လက္ငါးေခ်ာင္းေထာင္ျပတယ္
ဦးေလးငါးေထာင္ဘိုးပဲထိုးရမယ္တဲ့ ေျပာေနတယ္ဆိုေတာ့.......
စိတ္ခ်ပါတူမၾကီးရယ္တဲ့...........
က်မလဲ ေငြငါးေထာင္ထုတ္ေပးျပီး အားလံုးဆင္းေတာ့..
ဦးေလးမေၾကာက္ဘူးေနာ္လို ့ေမးေတာ့
နဲနဲေတာ့တစ္မ်ိဴးပဲတဲ့.. က်မလဲ လူမဟုတ္ဘူး.......... သမီးေတာ္က ေလးပါးေနာ္
သံုးပါးမဟုတ္ဘူး.... က်မက အေထြးဆံုးသမီးေတာ္ပဲလို ့က်မေျပာေနတုန္း...........
အမေတြက ေမွာင္ရိပ္ကိုျဖတ္ျပီး ကန္စပ္က မရမ္းပင္ၾကီးေအာက္ကို ေျပးၾကတယ္
သူတို ့ေျပးေတာ့က်မလဲ ေနာက္ကလိုက္ေျပးတာေပါ ့.......
ေတာ္ၾကာ က်မကိုဖမ္းထားျပီး လာၾကပါဦးဆို ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..............
အေမွာင္ရိပ္ေအာက္ကေနပုန္းျပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနေတာ့ အဲ...ကားကမထြက္ေသးဘူး...
မမေလ... ဆရာ.. ကားခ်က္ျခင္း ထြက္ေစရမယ္ဆိုျပီး...
ေက်ာင္းေဆာက္ဘို ့ ပံုထားတဲ့ အုတ္ခဲပံုက အုတ္ေတြ..အုတ္ေတြ...
ယူျပီးေရထဲ တ၀ုန္း..၀ုန္းပစ္ခ်တာ..................... ကားဆိုတာ၀ူးကနဲပဲ...
ေမွာင္ရိပ္ကထြက္ၾကည့္ေတာ့.. ေနာက္ျမီးေတာင္မျမင္ရဘူး............
နင္တို ့ကဘာလို ့ေျပးတာလဲဆိုေတာ့..
မၾကီးက..မေျပးလို ့ရမလား ဆရာေတာ္ၾကီးထြက္လာမွာရယ္..
ဒီမွာအူနာလို ့ေသတာ့မယ္တဲ့
အေရးထဲ မလတ္က လက္ငါးေခ်ာင္းေထာင္ျပရေသးတယ္.. ဆိုေတာ့..
အရူးလား အိမ္ေရာင္းထိုးရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲတဲ့...
ဟုတ္သားပဲ......... လူလို ့ေျပာထားျပီး လွ်ာရွည္တယ္သူက
သမီးေတာ္ျဖစ္ခ်င္ေသးတယ္တဲ ့........
ကဲ... ရွင္.. က်မကို..ငယ္ကၽြန္လို ့ထင္သြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..
ျဖစ္ျခင္းျဖစ္ က်မလဲ... သမီးေတာ္ပဲျဖစ္ခ်င္တာေပါ ့ေနာ ......................
နဂါးမင္းၾကီးရဲ ့သမီးေတာ္ကိုေျပာတာေနာ္ရွင့္.....
ဟိုလို.. သမီးေတာ္ေတာ ့သံသရာအဆက္ဆက္
ျဖစ္ခ်င္ဘူး.................အဲဒါကိုေတာ့ယံု

မမ